He took my heart, I think he took my soul

Doczekałam się – słońce, plaża, lenistwo, nadrabianie zaległości w czytaniu gazet i książek. Totalny odpoczynek. W końcu nie muszę się zastanawiać, czy mam coś do załatwienia na uczelni, czy nie zapomniałam, że ktoś mnie o coś prosił, że czegoś nie zrobiłam. I to fantastyczne uczucie podczas biegania po plaży. To jedyne miejsce, gdzie mogę to robić i czuć się tak dobrze.

Leżąc wczoraj na plaży i czytając kolejny artykuł o charakterze motywującym w Glamour, stwierdziłam, że to w jakiś sposób spacza moje spojrzenie na świat, jako młodej kobiety wchodzącej w dorosłe życie. Gdy po raz kolejny czytam o spełnionej dziewczynie, która uprawia sport, ma milion pasji, dba o siebie, ma wszystko poukładane i jest szczęśliwa w miłości, zastanawiam się, czy to w ogóle jest możliwe, czy nie zdarza jej się myśleć, że nie wszystko jest takie cudowne i kolorowe. Nie jestem pesymistką, ale wydaje mi się, że obecnie (patrząc się również na osoby wokół mnie) narzucamy sobie właśnie taki wyidealizowany obraz – spełnionej, samowystarczalnej kobiety, która ma być w 100% zadowolona z każdego aspektu swego życia, ma mieć fantastycznego faceta, lub być dumną singielką. Wiem, że takie artykuły mają motywować do działania, pokazywać, że jest wiele możliwości i że zawsze można zmienić swoje życie na lepsze. Pokazują nam też jednak wyidealizowany świat i wywołują uczucie niespełnienia we własnym życiu – bo przecież inni zawsze mają lepiej. Z drugiej strony wszystko należy brać przez palce ;) Dodam, że takie artykuły, tylko w troszkę innej formie, pojawiają się też w ambitniejszych pismach, nie tylko w tych stricte modowych. 

Sukienka: Collci
Pierścionek: H&M